Limburg - 5 maart 2023 - Deze week is er wegens omstandigheden geen 'Evangelielezing' van stichting Axideo. Daarom kunt u op deze zondagochtend hier de inleidende tekst bij de liturgie uit 'Bezinning op het Woord' van het Bisdom Roermond lezen, horend bij deze 2e zondag van de veertigdagentijd:
1e lezing: Gen.12,1-4a
2e lezing: 2 Tim.1,8b-10
Evangelie: Mt.17,1-9
Vandaag op deze tweede zondag van de Veertigdagentijd wordt ons in het evangelie het verhaal verteld van Jezus’ gedaanteverandering op de berg. Iemand die Jezus serieus wil volgen, zal ontdekken dat dit verhaal niet op een eilandje staat. Zowel voorafgaand als ook na deze bijzondere gebeurtenis spreekt Jezus met zijn leerlingen over zijn lijden. En een ding is duidelijk: de leerlingen zijn daar bepaald niet enthousiast over. Petrus wil Jezus in deze zelfs corrigeren.
Het lijden is ook in onze moderne samenleving telkens opnieuw onderwerp van gesprek. Hoe ga ik als christen om met het lijden? Hoe ben ik in die zin leerling van Jezus? Allereerst dit: de Kerk heeft zich altijd bekommerd om de zieken, armen en zwakken met als doel om hun lijden te verlichten. Bijna alle ziekenhuizen hier in Limburg zijn ontstaan vanuit de Kerk. In die zin heeft de Kerk alle eeuwen door oog gehad voor hen die maatschappelijk gezien niet meetelden. Het onontkoombaar lijden werd echter gedragen in de overtuiging dat Jezus Christus geleden heeft. Niet alleen de heiligen leggen daarvan getuigenis af; mijn oma zei telkens opnieuw: “Niet klagen maar dragen en bidden om kracht.”
“Hij die rijk was maar omwille van ons arm werd”, wat betekent dat? Wij geloven, dat Jezus Gods Zoon is. Over Hem zegt Paulus: “Hij die bestond in goddelijke majesteit.” Jezus was gelijk aan God en in die zin rijk. Hij is echter arm geworden, mens geworden, geboren in een kribbe. De menswording betekent dat God er in Jezus voor kiest arm te zijn. Welnu, zegt Paulus: die armoede betekent onze rijkdom. Leerling van Jezus zijn, betekent dus kijken naar die arme Jezus.
En vandaag mag dan Jezus zijn leerlingen in de gedaanteverandering voor een kort moment zijn goddelijke rijkdom tonen; hier op aarde worden wij door Jezus uitgenodigd rijk te zijn met zijn armoede door zijn menswording. En dat is niet voor niets. Jezus leert namelijk zijn leerlingen dat Hij mens is geworden om te lijden ten bate van ons mensen. In zijn menselijk gesproken armzalig lijden dienen wij als christenen onze rijkdom te zoeken. Het is namelijk uit liefde dat Jezus lijdt: “Geen grotere liefde kan iemand hebben dan deze: dat Hij zijn leven geeft voor een ander.” En Jezus, aldus Paulus, geeft zijn leven voor de zondaars, vijanden van God.
Niet voor niets dat Jezus in de Bergrede oproept om onze vijanden lief te hebben. Wij geloven, dat de liefde van God in Jezus zo sterk is, dat zij ons als zijn leerlingen ertoe kan brengen hetzelfde te doen. En dan hoeft fout gedrag niet allereerst goedgepraat te worden, alvorens met die mensen in gesprek te gaan. En dat is geen kleinigheid; het kan een kruisweg zijn. Kijken wij maar hoe meedogenloos onze zogenaamde moderne en liberale wereld omspringt met mensen die de plank hebben misgeslagen.
Jezus’ lijden uit liefde is de enige weg om grensverleggend bezig te zijn en om werkelijk als christen duurzaam de mensen in de marge op te zoeken. Om die reden hecht de Kerk dan ook waarde aan het menselijk lijden. Wij kunnen ons lijden vruchtbaar maken door het te verenigen met het lijden van Jezus. Het is een uitdaging, opdat velen daardoor opnieuw de rijkdom van Jezus’ lijden gaan zien. Het is de goddelijke weg om te komen tot de heerlijkheid, waarvan Jezus in de gedaanteverandering even de sluier oplicht.
Meer informatie over Bezinning op het Woord.
050323/HvL
