Limburg - 24 januari 2023 - In Limburg zorgt Waterschap Limburg voor het vangen van muskus- en beverratten. In 2022 werden er 769 beverratten en 1682 muskusratten gevangen. Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland. Ook hebben de dieren hier nauwelijks natuurlijke vijanden. Ze worden bestreden omdat ze schade brengen aan waterkeringen en oevers, door holen en gangen in dijken te graven. Beide diersoorten vormen ook een bedreiging voor de biodiversiteit.
Chrit Wolfhagen, lid van het Dagelijks Bestuur van Waterschap Limburg.: “Normaal gesproken dalen de vangsten bij een optimale bezetting van de bestrijdingsorganisatie. Echter met name de inzet voor de bever heeft geleid tot een belangrijke afname van het aantal velduren. In 2022 is daarom besloten de bestrijdingsorganisatie nieuwe impuls te geven door het aantrekken van nieuwe bestrijders. In 2023 gaat dit z’n eerste vruchten afwerpen. Een logisch gevolg daarvan is dat naar verwachting de vangsten de eerste jaren toe zullen nemen waarna een gestage daling zichtbaar zal worden.“
Cijfers Waterschap Limburg
| 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | |
| Vangsten | Vangsten | Vangsten | Vangsten | Vangsten | |
| Beverrat | 626 | 572 | 542 | 806 | 769 |
| Muskusrat | 1.008 | 778 | 946 | 1.321 | 1.682 |
| Totaal Muskusrat en Beverrat | 1.634 | 1.350 | 1.488 | 2.127 | 2.451 |
Landelijk zijn er in 2022 meer muskusratten gevangen dan in 2021. Daarbij zijn er grote regionale verschillen. In gebieden met veel muskusratten zijn de vangsten toegenomen door extra inzet van de muskusrattenbestrijders. Om in deze gebieden uiteindelijk ook een daling in de muskusratpopulatie te bereiken, moeten hier eerst zoveel mogelijk muskusratten worden gevangen. Met een tijdelijke stijging in vangsten tot gevolg. In andere gebieden zet de ingezette daling van muskusratvangsten juist door. Langs de landsgrens proberen de waterschappen de instroom van muskusratten direct weg te vangen. Zo wordt geprobeerd het binnenland uiteindelijk vrij van muskusratten te krijgen.
Bij de beverrat is het al gelukt om hem terug te dringen naar de landsgrens. Nederland heeft geen eigen populatie beverratten. Ruim 95 procent van de vangsten vindt plaats direct langs de grens met Duitsland. Als gevolg van opeenvolgende zachte winters en een minder goed georganiseerde bestrijding is de beverratpopulatie in Duitsland nog steeds omvangrijk. Door lokale inzet in Duitsland is de instroom van beverratten naar Nederland regionaal afgenomen. Het aantal beverratvangsten in Nederland is met 17 procent afgenomen: in 2022 werden er 1.131 beverratten gevangen. Door de beverratten direct langs de grens te vangen, wordt voorkomen dat ze zich opnieuw over het hele land verspreiden.
Muskus- en beverratten komen van nature niet voor in Nederland, ze zijn hier door menselijk handelen beland. Ook hebben de dieren bij ons nauwelijks natuurlijke vijanden. De dieren worden bestreden omdat ze schade brengen aan waterkeringen en oevers, door holen en gangen in dijken te graven. Ook maken ze nestkommen met uitgebreide ondergrondse gangenstelsels. Zo veroorzaken ze verzakkingen in dijken en kades. In het ergste geval kan een dijk of kade doorbreken en een polder onder water lopen.
De muskus- en beverratten vormen ook een bedreiging voor de biodiversiteit. De dieren staan daarom allebei op de Europese lijst van Invasieve soorten. Ze eten planten als riet en lisdodde weg, en verdringen daardoor inheemse diersoorten zoals de zwarte stern, de roerdomp en de kleine karekiet. Deze vogels leven in het iet, waar ook de muskus- en beverratten hun leefomgeving hebben.
De waterschappen hebben bijna 400 gespecialiseerde muskus- en beverratbestrijders in dienst. Zij assisteren naast hun bestrijdingswerkzaamheden steeds vaker bij het herstellen van schade door graverij van bevers in dijken. Ook leveren ze een bijdrage aan de inventarisatie van de verspreiding van invasieve exoten voor de waterschappen.
Stockfoto (muskusrat)
240123/HvL
