Thorn - 19 juni 2025 - Deken Wim Miltenburg van het dekenaat Thorn deelt regelmatig zijn persoonlijke kijk op het leven in zijn 'Cursiefjes'. Soms zomaar tot vermaak. Een andere keer serieus van toon, zodat het tot nadenken stemt. Dit is zijn nieuwe column, die we met zijn toestemming hier natuurlijk weer graag met jullie delen:
Als ik een kerk binnenloop, is het eerst waar mijn ogen zoekend naar turen: waar hangt hier de godslamp? Meestal vooraan; in grotere basilieken vaker in een zijkapel. De rode godslamp verwijst naar de ziel van het kerkgebouw: het tabernakel waarin Jezus woont.
Dat heb ik vanaf mijn eerste communie meegekregen: “Kijk, dáár woont Jezus”, zei mijn vader en hij wees naar het tabernakel vooraan in de kerk. Met daarnaast de brandende godslamp. En de dag van mijn eerste communie vier ik tegenwoordig als een jubileum. Een herinneringsicoontje wijst me op de datum: 31 mei. Ik moet toegeven dat ik dit jaarlijkse jubileum pas sinds mijn gouden communiejubileum vier. Het besef van Jezus’ aanwezigheid in de heilige hostie heb ik altijd wel gehad. Bij mijn eerste communie was het woord consecratie heel gewoon. Je voelde dat het een heilig moment was: er werd gebeld. Alles eromheen stond even stil; geknield keek ieder op – de collectant wachtte met verder collecteren, om daarna verder te gaan. Ik voelde wel: dit was met het te communie gaan het heiligste moment.
Een sacramentsprocessie heb ik als kind nauwelijks meegemaakt – in Noord-Nederland waren processies tot 1983(!) officieel zelfs niet toegestaan. Al kan ik me er in mijn jongste jaren wel een herinneren waarbij we trokken van het kerkpad en de voortuin van de pastorie via 100 meter over de openbare weg – dat werd toch gedoogd – naar de achtertuin van de pastorie. Daar zal de sacramentele zegen gegeven zijn.
En in recentere jaren heb ik steden als Lanciano en Orvieto kunnen bezoeken: plaatsen waar eucharistische wonderen hebben plaatsgevonden. Ontzettend indrukwekkend, als je die geschiedenis tot je neemt. Dat dit niet alleen iets van voorheen is, bewijst de in 2006 gestorven 15-jarige Carlo Acutis. Hij maakte als elfjarige al websites van eucharistische wonderen! “De Eucharistie is mijn snelweg naar de hemel”, zei hij tegen zijn moeder. Zijn heiligverklaring is uitgesteld vanwege het overlijden van paus Franciscus. Paus Leo XIV zal hem nu op 7 september 2025 heilig verklaren.
De tweede zondag na Pinksteren vieren we sacramentszondag. Op verschillende plaatsen op of rond deze zondag met een sacramentsprocessie. Een rijkdom die we – juist nu die niet meer vanzelfsprekend is – mogen koesteren. En ook zonder processie kunnen we onze blik richten op Jezus in het tabernakel. Daarom: mijn eerste blik in een kerk is zoekend naar de godslamp: die getuigt van Jezus’ aanwezigheid en wijst zo op de heiligste plaats die een kerk sacraal maakt.
Wim Miltenburg fso, pastoor-deken
