Neer - 16 maart 2022 - Ik ga het hier ook delen, alleen dan natuurlijk meer gericht op Emi. Maar het begint bij mezelf. Zolang ik me kan herinneren, heb ik kritiek gekregen op mijn uiterlijk. Tot 2 jaar geleden was ik te zwaar en dat hoorde ik dagelijks. Ik heb mezelf nooit mooi gevonden en ben nooit trots geweest op mezelf. Ik ben inmiddels 52 kilo kwijt en ben daar enorm trots op. Nu krijg ik de hele tijd "Poeh, niet meer afvallen hé!" Weet je wat kritiek met een mens kan doen?
Ik ben nog steeds onzeker over mijn uiterlijk en vind mezelf vaak niet goed genoeg. Langzaam begin ik trots te zijn op wie ik ben en op wat ik samen met Onno heb bereikt, vooral wat het Emi aangaat. Geen gevecht of gemiste nachtrust weegt zwaarder dan waar we nu staan met ons viertjes. Emi zit sinds 2019 op de juiste plek bij de Heikei en daar zijn we elke dag dankbaar voor. Ze uit zich beter en we leren haar elke dag meer en meer kennen.
De snoezelkamer en badkamer zorgen voor ontspanning thuis en wat zijn we daar dankbaar voor!
Maar elke ochtend als ik samen met Emi Dean naar school breng en ze mopperend en soms scheldend naast me loopt, zie ik de mensen staren en vaak ook fluisteren. Emi heeft Gilles de la Tourette en schelden doet ze niet bewust en nooit gericht op iemand. Ze weet goed dat het niet mag, maar ze heeft er naast de vele tics totaal geen invloed op. Sommige mensen geven ongezouten commentaar en ik doe vaak alsof het me niet raakt. Maar ik weet dat Emi thuis dan enorm boos is en zichzelf ook kan verwonden, omdat ze alles meekrijgt en zelf vaak te overprikkeld is om te reageren.
Wees eens lief en begroet haar. Ze kan soms niet reageren, omdat het veel van haar vraagt om Dean naar school te brengen. Maar we proberen steeds meer. Ik ben zo enorm trots op ons gezin en de uitspraken die we van sommige mensen krijgen raken me echt. Emi is nooit onbeleefd, maar ze heeft meer tijd nodig om te antwoorden. Gun haar die tijd!
Wees in het algemeen liever tegen elkaar. Neem een mens zoals deze is en laat het ongevraagde commentaar eens achterwege. Je ziet en weet niet wat het doet met iemand....
Petra
Emi is een 10-jarig meisje uit Neer. Ze heeft complex autisme met een zware verstandelijke beperking, psychoses en een disharmonisch profiel. Deze combinatie maakt dat Emi het vaak heel moeilijk heeft. De wereld is vol met prikkels, voortdurend. Emi kan deze niet verwerken, waardoor ze zich steeds onveilig voelt en daardoor dagelijks heel veel stress ervaart. Dat heeft natuurlijk ook zijn weerslag op haar ouders en broertje. Gelukkig is het leven met Emi niet alleen zwaar, er zijn ook mooie en gelukkige momenten. Haar moeder Petra geeft hier regelmatig een inkijkje in het leven thuis met Emi.
150322/HvL
