Roermond - 9 maart 2021 - De VVD-fractie Roermond is onlangs benaderd door ondernemers uit het Roermondse Maasplassengebied, die hinder ondervinden van de immer groeiende beverpopulatie. Jonge aanplant van bomen wordt gretig opgepeuzeld en zelfs dikke beeldbepalende knotwilgen worden het slachtoffer van de knaaglust van de bever. De VVD-fractie in Roermond heeft hierover per brief artikel 43-vragen gesteld aan het college van B&W.
Na een eeuwenlange afwezigheid, is in Limburg de bever teruggebracht in de natuur door het uitzetten van 30 bevers in de periode van 2002 tot 2004.
Zonder natuurlijke vijanden en in een prachtig leefmilieu langs de Maas, Maasplassen en de vele beken en beekjes in Limburg is de populatie van dit beschermde knaagdier inmiddels gegroeid tot zo’n 1250 exemplaren. Deze snelgroeiende populatie zorgt voor steeds meer schade aan natuur en eigendommen – een schade die behoudens gewasschade bij boeren, niet wordt vergoed. Een ontwikkeling die zich dan ook doet afvragen wanneer het moment komt dat aan deze ongebreidelde groei een halt moet worden toegeroepen en of naast boeren ook particulieren en ondernemers niet een beroep moeten kunnen doen op vergoeding uit een schadefonds voor de financiële schade die zij door de bever lijden.
De VVD-fractie Roermond heeft hierover de volgende vragen gesteld aan het college van B&W:
1. Op welke wijze ondersteunt het college particulieren en ondernemers bij het oplossen van problemen die zij ondervinden met bevers?
2. Is het college bereid om vanuit de positie van centrum-gemeente die Roermond vervult, samen met de gemeenten Leudal, Maasgouw en Roerdalen, Het Limburgs Landschap en het Waterschap Limburg, initiatieven te ontwikkelen richting het provinciebestuur om het beverprobleem bespreekbaar te maken en in gezamenlijkheid oplossingen te ontwikkelen?
3. Is het college bereid, het voortouw te nemen om samen met de regio, het Waterschap Limburg, Het Limburgs Landschap en de Provincie Limburg het toenemende probleem dat de groeiende beverpopulatie oplevert bespreekbaar te maken bij de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit en/of de voor faunabeheer verantwoordelijke staatssecretaris?
4. Is het college bereid, in samenspraak met het Waterschap Limburg, de overige Maasplassengemeenten, Het Limburgs Landschap en de Provincie Limburg bij het kabinet aan te dringen op het vormen van een landelijk schadefonds waarop particulieren en ondernemers een beroep kunnen doen voor door hen geleden schades die niet vergoed worden uit de bestaande regelingen voor gewasschades?
5. Op welke wijze gaat of laat het college uitvoering geven aan de in de vragen 2 t/m 4 gevraagde acties?
